Naturalne problemy i rozwiązania wapienia
Wietrzenie:
Wapień wystawiony na zewnątrz może ulec pogorszeniu z powodu wietrzenia lub naturalnych skutków wiatru, deszczu i zmian termicznych. Wapień jest bardzo trwały. Jednak absorbuje wodę, a ponieważ jest skałą węglanową, jest wysoce reaktywna pod wpływem kwaśnej lub nawet lekko kwaśnej wody deszczowej i może ulec znacznemu pogorszeniu. Najczęstszym skutkiem wietrzenia i erozji jest utrata precyzyjnych detali.
Problem z wietrzeniem polega na tym, że odzyskiwanie szczegółów krawędzi jest niewielkie, z wyjątkiem ponownego rzeźbienia kamieni, które zwykle nie są wykonalne.
Barwienia:
Przebarwienia wapienia, zarówno ogólne, jak i zlokalizowane, są plamami. Barwienie, może być wynikiem narażenia na różne substancje zewnętrzne lub na wewnętrzne okluzje w kamieniu lub elementach konstrukcyjnych.
Plamy te są zwykle wynikiem wandalizmu lub użycia. Różne oleje organiczne lub nieorganiczne mogą być wchłaniane do kamienia w kontakcie. Głębokość penetracji zależy od lepkości oleju/smaru, temperatury, porowatości kamienia, wykończenia i suchości.
Pojawienie się plam tłuszczu / oleju zwykle polega na przyciemnieniu kamienia w miejscu kontaktu. Krawędzie barwienia będą na ogół rozproszone, szczególnie po dłuższym okresie. Istnieją standardowe techniki usuwania plam oleju i tłuszczu.
Erozja:
Erozja może być wynikiem ogólnego wietrzenia opisanego powyżej lub może być bardziej lokalnym zjawiskiem opartym na leczeniu lub ekspozycji. W zależności od kierunku przeważających wiatrów, napędzane wiatrem materiały ścierne mogą selektywnie zużywać szczegóły na określonych wysokościach. Jednym z niewielu skutecznych rozwiązań tego problemu jest kształtowanie krajobrazu, w którym sadzenie i / lub zbocza mogą odchylać wiatr. Takie kształtowanie krajobrazu i / lub klasyfikacja mogą wahać się od prostych i niedrogich do dużych i kosztownych interwencji. Musi być spójna z odpowiednią polityką zarządzania krajobrazem kulturowym. Jednak biorąc pod uwagę wydłużoną żywotność kamienia szlachetnego, może to być opłacalne. Objawy erozji mogą być tak proste, jak utrata ostrości krawędzi opisana powyżej, lub może to być bardzo zlokalizowane, specyficzne zużycie z powodu kontaktu ze sprzętem do kształtowania krajobrazu i koszenia. Miejscowym uszkodzeniom spowodowanym kontaktem z koszeniem lub innym sprzętem konserwacyjnym można zapobiec. Jeśli istnieją dowody na częste uszkodzenia fizyczne, należy podjąć kroki w celu ochrony zasobu.
Zapaść:
Ta sytuacja wskazuje, że kamień ma pewną kruchość lub tendencję do pękania lub rozpuszczania. Może to być spowodowane wrodzoną słabością wapienia lub stopniowym pękaniem spoiwa lub może być wynikiem czynników zewnętrznych, które wpływają na wytrzymałość i wytrzymałość. Trwałość wapienia.
Może to być spowodowane użyciem soli odladzających lub innego źródła migracji soli, które może wystąpić, gdy wilgotność wzrasta. Gdy tak się stanie, obecnie istnieje niewiele sposobów na naprawienie szkód, ale wczesne wykrycie potencjalnych problemów i eliminacja źródeł soli ma kluczowe znaczenie dla zatrzymania procesu. Gdy stan jest ciężki i wyraźnie spowodowany ciężkim lub niewłaściwym użyciem soli do odladzania, jest czasami określany jako "solenie". Regularna konserwacja może wyeliminować przyczynę awarii, jednak gdy tak się stanie, jej korekta lub naprawa wykracza poza poziom procedur konserwacyjnych.
Pękanie:
Ten stan pojawia się jako wąskie pęknięcia w kamieniu, które są mniejsze niż 1/16 do 1/2 cala szerokości lub większe. Może to być spowodowane różnymi przyczynami, takimi jak przeciążenie strukturalne spowodowane osiadaniem, użycie zbyt twardej mieszanki zaprawy lub wady materiału. Lekkie pęknięcie może nie być problemem samo w sobie, ale może wskazywać na problem strukturalny, a pęknięcie może być punktem, w którym woda dostała się do wnętrza kamienia, promując migrację soli. Pękanie, które pozwala wodzie lub soli dostać się do kamienia, zwiększa prawdopodobieństwo awarii wzdłuż wapienia i może prowadzić do późniejszego odpryskiwania. Naprawa obejmuje łatanie i wymianę.
